تفاوت سیستم های GPS و GNSS
اولین سیستم تعیین موقعیت ماهواره‌ای توسط ایالات متحده آمریکا در دهه 70 میلادی با نام GPS آغاز به کار کرد. در ابتدا سیستم GPS به‌منظور اهداف نظامی استفاده می‌شد، اما به مرور با پرتاب ماهواره‌های مختلف سعی گردید علاوه بر کاربردهای نظامی، در حوزه غیرنظامی نیز مورد استفاده قرار گیرد.
این طرز قرارگیری ماهواره ها به علاوه شبکه کنترل زمینی و گیرنده های مقرون به صرفه هر کسی را قادر می سازد موقعیت سه بعدی خود را در سطح زمین تا چند صد فوت تعیین و مدلسازی کند.
GNSS یک عبارت همه جانبه برای دسته سیستم های جهانی از جمله GPS (ایالات متحده) ، GLONASS (روسیه) ، BeiDou (چین) و Galileo (اتحادیه اروپا) است. شاید با اصطلاح “صورت فلکی” آشنا نباشید ولی خوب است بدانید که به گروهی از ماهواره ها که اطلاعات مورد نیاز ما یعنی اطلاعات مکان را به ما گیرنده ها ارائه می دهند ، صورت فلکی گفته می شود. هنگامی که بیشتر از یک صورت فلکی به طور همزمان استفاده می شود، مزایای آن سیستم ها با هم ترکیب می شوند.
سیستم GPS در ایالات متحده
سیستم جی پی اس، پیمایش ماهواره ای جهان است که از 32 ماهواره در شش مدار کار می کند. شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید در اصل این سیستم برای مصارف نظامی توسعه یافته است، اما در حال حاضر این سیستم را در هر چیزی میتوان یافت ازجمله استفاده به عنوان ردیاب خودرو گرفته تا تگ کردن مشاغل در رسانه های اجتماعی و همچنین استفاده از فناوری gps را در کشاورزی و نقشه برداری مشاهده می کنیم.
سیستم GLONASS در روسیه
لوناس (GLONASS) سرواژه‌ی عبارت Global Navigation Satellite System به معنای سامانه ماهواره‌ای ناوبری جهانی است. این سامانه، سیستمی ماهواری‌ای است که کشور روسیه آن را توسعه داده و از 24 ماهواره تشکیل شده است. روسیه در سال 1976 کار بر روی سیستم گلوناس را به عنوان یک سامانه‌ی آزمایشی ارتباطات نظامی آغاز کرد و در سال 1982 اولین ماهواره‌ی GLONASS را به فضا فرستاد. این سامانه در سال 1995 به طور کامل مورد استفاده قرار گرفت.
این سیستم ردیابی و موقعیت‌یابی جهانی شباهت زیادی با سیستم موقعیت‌یابی جهانی جی پی اس آمریکا دارد و تنها سیستمی است که عملکرد قوی آن و دقت بالای آن باعث شده تا بتوان آن را با GPS مقایسه کرد. این سیستم هم می‌تواند به عنوان مکمل جی پی اس و هم جایگزین آن به حساب آید. سیستم GLONASS طی چند مرحله توسعه یافته و به‌روزرسانی شده است؛ به همین دلیل بسیاری بر این باورند که این سیستم دقت بالاتر و کارایی بیشتری نسبت به جی پی اس آمریکایی دارد.
سیستم BeiDou در چین
این سیستم ماهواره ای در کشورچین از سال 2000 در حال توسعه می باشد تا از GPS بالقوه درمقیاس های بزرگ و جهانی استفاده کند. این سیستم در حال حاضر در نسل سوم خود، ادعا می کند که به یک دقت در سطح میلی متر رسیده است که از سایر سیستم ها بهتر است. با این حال ، تنها با 22 ماهواره عملیاتی ، BeiDou از نظر دقت در مقایسه با GPS و GLONASS در سطح پایین تری قرار دارد. با استفاده از ماهواره های بیشتر می توان انتظار داشت که دقت آن تا سال 2020 افزایش یابد.
سیستم گالیله (Galileo) در کشورهای اروپایی (اتحادیه اروپا)
این سیستم در سال 2011 توسط اتحادیه اروپا توسعه یافت. سیستم گالیله هم اکنون با 14 ماهواره فعالیت می کند و این سیستم در برنامه ی آینده ی خود در نظر دارد تا سیستم موقعیت یاب پیشرفته تری را ارائه دهد تا بتواند دقت بیشتری داشته باشد. از آینده ی این سیستم پیش بینی ای که در پیش است این است که سیستم گالیله تا سال 2020 با استفاده از همان سیستم قرارگیری ماهواره ها برای سیستم جی پی اس که، 24 ماهواره در شش مدار با سیستم جهانی GPS رقابت کند.
Galileo استقلال کلی اروپا از دیگر سیستم‌های ناوبری ماهواره‌ای را تضمین می‌کند و امنیت عملیاتی اروپا را بهبود می‌بخشد. به کاربران این امکان را می‌دهد که موقعیت دقیق خود را با دقت بیشتری نسبت به آنچه توسط سایر سیستم‌های موجود ارائه می‌شود، بدانند. گالیلئو به اروپا و شهروندان اروپایی استقلال و حاکمیت، مجموعه‌ای از مزایای زیست محیطی و چندین سرویس جدید ویژه برنامه گالیلئو (خدمات باز، خدمات تجاری، جستجو و نجات) ارائه می‌دهد.
